6 Temmuz 2012 Cuma

Necibe'nin hayatıma girişi


Size Necibe’yle ilk karşılaşmamızı anlatmıştım.
Ben eve yeni taşınırken, onun kucağında köpeği ve at hırsızı suratlı bir Afrikalı’yla bana hoş geldin ziyaretini…
Posta kutusunun kilidi sağlam olsa ve bana gelen her şey bir akşam eve girerken olduğu gibi onun kucağına dökülmese psikolog olduğumu söylemeyi hiç düşünmüyordum.
Ama öğrendi.
Ve tanıştığımızın ertesi günü depresyonu baş gösterdi.
Benim büyüdüğüm yerde komşuluk önemliydi. Evde pişenden muhakkak karşı komşuya da verildiği, çarşıya pazara giderken kapısını çalıp “bir şey lazım mı” diye sorulduğu, misafiri geleceği zaman devamını oku

Hiç yorum yok: