5 Temmuz 2012 Perşembe

Huzursuz bacanak II


“Biz aslında liseden beri çok yakın arkadaşız. Özel bir okulun erkek voleybol takımındaydık birlikte. Antrenmanlar, deplasmanlar… yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Üniversitede bölümlerimiz ayrıldı ama aynı kampüsteydik. Bir tek askerlikte ayrıldık. Hal böyle olunca, yani sanki kardeş gibi büyüdük, hatta kendi kardeşlerimizle bu kadar yakın olmadığımızı söylemek de abartı olmaz.”
Simbiyoz bir ilişki gibi geliyor ilk etapta kulağa. Neyse dinleyelim… devamını oku

1 yorum:

elimsende dedi ki...

Merhaba. Ben nereye geldim yau! İyi bloglamalar :)