pazartesi

bir günlük olarak kaydı tutulup, kamuya açık bir sosyal medya ortamında deşifre edilmeye değer bir hayatım olduğunu ne zamandır düşünüyordum.
asosyal bir insan değilim.insancıl olduğum bile bazı şartlar altında pekala ileri sürülebilir. diplomalarımda psikolog olduğum yazıyor. halka arasında ise "deli doktoru" olarak nitelendirildiğim doğrudur. açıkçası ne işle meşgulsünüz sorusuna sadece banka kayıtlarında cevap verme gereği duyuyorum. onda da psikolog diye ayrı bir seçenek çoğunlukla olmadığından "diğer"i işaretliyorum. kartvizitim ve randevu alarak illa benimle görüşmek isteyen bunun için de para ödeyen insanların geldiği ofisimde tabela bulundurmuyorum. etiketlerden zerre kadar hazzetmiyorum.
sıradan ve sade bir insanım.
bekarım.
iki odalı çatı katımda Van kedisi olarak bana satılan ancak sonradan Karslı olduğu anlaşılan kedim Timur'la birlikte yaşıyorum.
zamanla beni daha iyi tanırsınız zaten, detaylarla girizgahı uzatmaya gerek yok.
yazıya girerken asosyal olmadığımı söyledim, ki doğruydu, ancak arkadaşlık kurmakta bazı güçlükler yaşıyorum. bugüne kadar bazı nahoş sonuçlanan girişimlerim de olmadı değil. ama hayatımdan memnun değilim demek hemen her gün karşılaştığım ve kendimi içinde bulduğum türlü acaipliğe haksızlık olurdu.
birazdan kahvaltı masasını toplayıp, Timur'un kumunu temizleyip evimden dışarı adımımı atmamla hayat döngüsüne karışacağım. akşama kadar kimi tanıdık kimi yeni bir sürü insan gelecek karşıma.
size hep gözetlemek istediğiniz hayatlardan sahneler anlatacağım. böylece tanıdığınız en aptal kişinin kendiniz, en zalimin de kendi celladınız olmadığını anlarsınız belki. anlamazsanız da sadece okumak için okursanız da siz bilirsiniz. insan öğrenmeye açık olmalı. ben bildiklerimin çok çok çok büyük bir kısmını diğer insanlardan öğrendim. size de bundan gocunmamayı öneririm.